ارتباط بیماری زغالی با عوامل رویشگاهی در جنگل‌های کاکاشرف شهرستان خرم‌آباد

در سالیان اخیر بیماری زغالی به­عنوان یکی از عوامل مهم زوال بلوط، خسارات زیادی را به جنگل­های زاگرس وارد کرده است. شناسایی عوامل مؤثر در گسترش شیوع این بیماری می­تواند کمک‌کننده برنامه­ریزی برای مدیریت آن باشد. برای بررسی عوامل مؤثر در گسترش بیماری زغالی در جنگل­های منطقه کاکاشرف که یکی از کانون­های آلودگی بیماری زغالی در استان لرستان است، شبکه آماربرداری با ابعاد 150×200 متر به­صورت تصادفی سیستماتیک پیاده شد و درختان در قطعات نمونه با مساحت 15 آر بررسی شدند. در منطقه مورد بررسی 26/9 درصد از درختان توسط قارچ Biscogniauxia mediterraneaبه­طور کامل خشک شده بودند. نتایج رگرسیون لجستیک نشان داد که با افزایش مقادیر متغیر­های فسفر خاک، خسارت سوسک­های چوب­خوار، ارتفاع از سطح دریا، قطر درختان، درصد خشکیدگی تاج و فاصله درختان از مناطق مسکونی، ولی با کاهش مقادیر متغیر مساحت تاج درختان بر تعداد درختان آلوده به بیماری زغالی افزوده شد. نتایج رگرسیون پواسون نشان داد که در مراحل نهایی ابتلا به بیماری زغالی، مقادیر متغیر­های خسارت سوسک­های چوب­خوار، درصد خشکیدگی تاج درختان و فاصله درختان از مناطق مسکونی نیز افزایش خواهد یافت.